La Malinche
Ne yapar insan sırtından bıçaklandığında? Susar mı? İçine mi
gömülür? Belki de kaçar. Hiç beklemediğimiz kişilerle yabancı yollarda kesişir
hayatlarımız. Bütün mesele o sihirli anda neler hissedeceğimizle ilgilidir.
Susar mıyız? İçimize mi gömülürüz? Belki de kaçarız.
Öyle sudan sebeplerle kırılmaktan bahsetmiyorum. Sezar’ın kırılgan
mahremiyetine dönüşen güçlü kalesinin hikayesi benim ilgilendiğim. “Mutlu
anlara neden düşman?” zor zamanların ağır aksak ilerleyen zamanı dedirten
kırılganlıklar. İç içe geçmiş karman çorman bir dünyanın kaderini değiştirmiş
Dona Marina’dan bahsediyorum mesela. Onun Meksika halkı tarafından yüzyıllarca
nasıl anıldığından. Dudakları esarete açılan kapılardan binlerce öyküyü tarihe
hapsedip Meksika’yı nasıl peşkeş çektiğinden.
Yaşanılan her anın sıcak bir iklimidir çoğu zaman kırılganlık.
Öfkeye dönüşebilir sevgiden aldığı cesareti kullanarak. İnsanın doğası üzerinde
yadsınamaz bir tahakkümü vardır. Tutkuyu, ihtirası, korkuyu ve öfkeyi ortaya
çıkarır. Oysa insanı asıl etkileyen yanı geçmek bilmeyen soru nöbetleriyle baş
başa bırakmasıdır. Gözü dönmüş sorularla abluka altına alınırsınız. Yıkılmış
enkazı toplarken hayali sembollerin birer birer toz duman olduğunu görmek
ıslatır kirpiklerinizi. Evet… Her şey hayali sembollermiş diye mırıldanırsınız
göçük altında. Gerçekler ruhu dürtmüştür ve tarihe armağan bırakılan sözler
kalır dünyaya. “Sen de mi Brütüs?”
veya Dona Marina’nın isminden türetilen Meksika dilinde hain anlamına
gelen “Malinchista” gibi.
Geriye
ne kaldığıyla ilgili yazılan şiirlerin çoğu “Bir Zamanlar” diye başlar. Sonra
da sözcük mezarlığına yollanır. Duygular kılık değiştirip durur. O başka bir
ülkede yaşamaya başlar, siz kendi gurbetinizde kalırsınız. Aranızda büyük bir
kırılganlık denizi. Gel-gitlerle yaratılan anaforların baş döndürücü
kararsızlıkları. Sevgiliye, ülkeye, arkadaşa gider gelir alıcısı olmayan
mektuplar. Ve dilinizden hüzünle dökülen kelimeler.
Sezar’dan
“ Ah Brütüs, ben hayatımı değil arkadaşımı kaybettim.”
Meksika
halkından “ Ah Dona Marina, ülkemi değil düşlerimi çaldın.
Desdemona’dan
“ Ah Othello , ben hayatımı değil aşkımı
kaybettim.” diyen hüzünlü kelimeler.
Ne yapar insan sırtından bıçaklandığında?
Yorumlar
Yorum Gönder